အပုိင္း(၁)
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ.၁၄ ရက္ေန႔ ေမွာင္ရီပ်ိဳးခ်ိန္...
မိုးသည္ တစိမ့္စိမ့္ရြာသြန္းလ်ွက္ရွိသည္။
ေဒါနေတာင္တန္းၾကီးသည္ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္မည္းလ်ွက္ သာမန္ျပည္သူမ်ား တစိမ့္စမ့္ျဖင့္ အိပ္ယာထဲေကြးေနခ်ိန္ အင္အား ၅၀၀ ခန္႔ရွိ လက္နက္ကိုင္မ်ားသည္ ေမွာင္ရိပ္ကိုအံတုကာ မိုးေရထဲတြင္ လိႈင္းဘဲြ႕ၿမိဳ႕ေလးဆီသို႔ ဦးတည္ခ်ည္းကပ္လာသည္ကိုမည္သူမွမသိႏုိင္ပါတကား...၊
၄င္းတို႔ကား..
ေကအင္ယူ တပ္မဟာ(၇)တပ္မဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးၾကီးထိန္ေမာင္ဦးစီး အထူးတိုက္ခုိက္္ေရးစစ္ေၾကာင္း ၂ ခု..၊ စစ္ေၾကာင္း(၁)မွဴးကား ေကအင္ယူတို႔၏ နာမည္ၾကီးလွေသာတိုက္ခိုက္ေရးသမား ဒုမွဴးၾကီး ေစာေဂ်ာ္နီ၊ စစ္ေၾကာင္း(၂)မွဴးကား ေစာေဂ်ာ္ျဖဴ...၊
ရည္မွန္းခ်က္ကား လိႈင္းဘဲြ႔ၿမိဳ႕သိမ္းစစ္ဆင္ေရး...၊ ၄င္းတို႔ႏွင့္အတူ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံသား စစ္အၾကံေပး (၄)ဦးပါ၀င္လ်ွက္......
ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ထီးမိုးကဖီး ရြာပ်က္အေရာက္ အမာခံအခ်ိဳ႕ထံမွသိ႐ွိလိုက္ရေသာသတင္းကား...
လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕အတြင္းတြင္ ေဒသခံတပ္မေတာ္တပ္ရင္းအျပင္ အျခားေျချမန္တပ္မတစ္ခုေရာက္ရွိေနေသာသတင္း....၊
တပ္မဟာမွဴးသည္ သတင္းအားအတည္ျပဳလိုက္ၿပီး စစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ားအား အစည္းအေ၀းေခၚလိုက္သည္...
စစ္ေၾကာင္းမွဴးႏွစ္ဦးေရာက္႐ွိလာၿပီးေနာက္ မိုးေရထဲမွာပင္ အစည္းအေ၀းစေတာ့သည္...
" ဘယ္လိုလုပ္မလဲကြ..အခုလိႈင္းဘြဲ႔မွာ တပ္မတစ္ခု ေရာက္ေတယ္လို႔သိရတယ္.."
ေဂ်ာ္နီမွ..
" ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလားကာနယ္..တပ္မ(၄၄)တပ္ေတြက ေတာင္ဘက္မွာ က်ဳပ္တို႔စခန္းေတြကို ရင္ဆိုင္ထားရတယ္.. မဲလ, ၀ါးခတေလ်ွာက္ပဲ ေျမာက္ဘက္မွာ တပ္မ ၆၆ ရွိတယ္၊ ၂၂ က ရန္ကုန္ကိုတက္သြားျပီ.. ၈၈ နဲ႔ ၉၉ က ရွမ္းျပည္မွာ၊ ၇၇ ကလည္း ျမိဳ႕ေပၚမွာ၊ ဘယ္တပ္မ ၀င္လာႏုိင္ပါ့မလဲကာနယ္...၊ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး"
ေဂ်ာ္နီစကားအဆုံး ကာနယ္ထိန္ေမာင္က ျဖည္းေလးစြာေခါင္းခါလိုက္သည္...
" မဟုတ္ဘူးေဂ်ာ္နီ..ငါ့ အမာခံေတြက စိတ္ခ်ရတယ္၊ မင္းတို႔လည္း သိတာပဲ၊ လိႈင္းဘဲြ႔မွာ အနည္းဆံုး စစ္သား ၅၀၀ ေလာက္ရွိေနတာေသခ်ာတယ္၊ ျဖစ္ႏုိင္တာေတာ့..ငါ့အထင္ တပ္မ ၃၃ ပဲ၊ ဒီတပ္မက နားေနတာၾကာျပီ..."
" ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့လိႈင္းဘဲြ႔ကို လုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး..၊ အဲသည္ေတာ့ ကစိုစခန္းသြားခ်မယ္၊ အဲသည္မွာရန္သူတပ္စု (၁)စုပဲ႐ွိတယ္.."
အတည္ျပဳလိုက္ၾကသည္။
ေဂ်ာ္နီရဲ႕စစ္ေျကာင္း (၁)မွ ကစိုစခန္းကိုတိုက္မည္။ စက(၂) က စစ္ကူကိုျဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္မည္။
စက္တင္ဘာ(၁၅)ရက္ နံနက္ (၄ ၄၅)တြင္ ကစိုစခန္းငယ္အား အစြမ္းကုန္တိုက္ေတာ့သည္။
ရတခလရ(၂၈)မွ တပ္စုသည္ အစြမ္းကုန္ခုခံေသာ္လည္း ထိခိုက္က်ဆံုးမႈမ်ားလွသျဖင့္ (၀၆၀၀)နာရီခန္႔တြင္ ရြာတြင္းသို႔ ဆုတ္ခြာလိုက္ရေတာ့သည္။
ခလရ(၂၈)မွ ဗိုလ္ေရႊ၏ တပ္စိတ္ ၂စိတ္ အျပင္းအထန္ခုခံေနခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္မွဴးသူရဖုန္းစိန္၏ တပ္စု(၂)စုကား ပိုင္က်ံုမွလည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ၾကီးခင္ေမာင္ျမင့္၏ တပ္စုက ပတ္ေက်ာ့ရြာမွလည္းေကာင္း ခ်က္ခ်င္းစစ္ကူလိုက္ေသာ္လည္း ေဂ်ာ္ျဖဴ၏ျဖတ္ေတာက္ေရး အင္အား ၃၀၀ ခန္႔က ဆီးၾကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ ျပင္းထန္စြာတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေတာ့သည္။
ေန႔၀က္လံုးလံုး ျပင္းထန္စြာတိုက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး ေန႔လည္ ၁နာရီခန္႔တြင္ တိုက္ပဲြတျဖည္းျဖည္းစဲသြားေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေကအင္ယူတို႔သည္ အေ႐ွ႕ေျမာက္ဘက္ ေဒၚလန္းစခန္းဆီသို႕ဦးတည္ကာ ဆုတ္ခြာသြားေတာ့သည္။ ကစိုတိုက္ပဲြတြင္ တပ္မေတာ္မွ ၁၀ဦးက်ဆံုး၊ အရာရွိ ၂.ဦးအပါအ၀င္ ၁၉.ဦးဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ ရန္သူ႔အေလာင္း(၂)ေလာင္းက်န္ခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္မွ အထိနာခဲ့ေသာပဲြပင္တည္း။
ႏုိင္ခ်င္ၾကက္ႏွယ္
══════════
၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၂၁ နံနက္..အရုဏ္တက္
ကစိုတိုက္ပဲြတြင္ အသာစီးယူခဲ့ေသာ တပ္မဟာ(၇) တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ႏုိင္ခ်င္ၾကက္ကဲ့သို႔ တက္ၾကြလ်ွက္ရွိေနၾကသည္။ ထိုေအာင္ျမင္မႈကိုထိန္းႏုိင္ပါမည္လား...
နံနက္ (၇)နာရီတြင္ တပ္မေတာ္မွတပ္စု(၂)စု ေနရာယူထားေသာေဒၚလန္းစခန္းသို႔ ျမင္ျမင္ထင္ထင္ပင္ ၈၂မမ စိန္ေျပာင္းၾကီးမ်ားျဖင့္ပစ္ခတ္ကာ အတင္း၀င္လံုးေတာ့သည္။
ျမင္ျမင္ထင္ထင္ပင္ အသာစီးယူကာ ခုခံလ်ွက္ရွိေသာ တပ္မေတာ္၏ပစ္အားကိုေက်ာ္လႊားႏုိင္ျခင္းမရွိပဲ ၃ၾကိမ္တိုင္တိုင္ လန္ က်ေလေတာ့သည္။
မၾကာမီ ၈၁မမ ပစ္ခတ္သံမ်ား ၈၄မမ ေနာက္ပြင့္ပစ္ခတ္သံမ်ား ၾကားလာရခ်ိန္တြင္ စစ္ရည္၀ေနေသာေဂ်ာ္နီသည္ အေျခအေနကို ခ်က္ခ်င္းသံုးသပ္ျပီး ဆုတ္ခြာရန္အမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ့သည္၊ ကစိုေအာင္ပဲြသည္ ေဒၚလန္းတြင္ ဦးခ်ိဳးခံလိုက္ရေပၿပီ။
ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္မွ အမိန့္ေရာက္လာသည္၊ " ေဒါနေတာင္အေနာက္ျခမ္းမွ တပ္မဟာ(၇) တပ္ဖြဲ႔မ်ား အေရွ႕ျခမ္းသို႔ ခ်က္ခ်င္းစုစည္းရန္"
စင္စစ္ ေဒါနေတာင္အေနာက္ျခမ္းမွ ေကအင္ယူတိုက္ကြက္မ်ားသည္ စစ္ဆင္ေရးၾကီးတစ္ခုအစပ်ိဳးရန္ ေယာင္ျပလႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ထိုစဥ္က စစ္ေရး,ႏို္င္ငံေရး အၾကပ္အတည္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ရုန္းကန္ေနရေသာတပ္မေတာ္အဖို႔ ရိပ္မိႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့ေခ်။
(ဆက္ရန္)
Credit -မင္းေမာ္
(ဆရာတင္သန္းဦး၏ " မဲသေ၀ါတိုက္ပဲြ" စာအုပ္အားကိုးကားပါသည္)
Hello, my name is Jack Sparrow. I'm a 50 year old self-employed Pirate from the Caribbean. 
No comments:
Post a Comment